We blijven afscheid nemen van ronkende namen uit onze kinderjaren. Nu was het de beurt aan
Johan Stollz. Met zijn onvergetelijke
"Concerto voor (Jou) Natasha". De pianist en componist, de entertainer, de showman. Steeds piekfijn uitgedost en één en al charme. De man die in de jaren stillekes onze ouders (en dan vooral de moeders...) tussen het stilaan verdwijnende "Opera en Belcanto" en ónze drang naar Beatles & Stones tevreden en gerust kon stellen. Je kon met je ellebogen aanvoelen dat er andere tijden op komst waren, maar der Johan hield stand. Menige 'grote der aarde' wist hem te vinden om haar zoetgevooisde zangkunsten te begeleiden op de piano. Op cruises en in cocktailbars. RIP Johan Stollz...
Tijdens de voorbije week was er ook sprake van een historisch sportmoment. Dé omhaal van het jaar door Cristiano Ronaldo. Het zal U allicht verbazen dat ik daaraan denk bij het samenrapen van blogwaardige anekdotes. Ik ken te weinig van voetbal en ben er ook niet echt wild van, maar deze keer... Het was een pareltje, met een 10 op 10 voor uitvoering. Voor een betere beoordeling pikte ik de FB-commentaar van ene Louis VB:
"Al kunnen we discuteren over zijn attitude...Over de techniek, beheersing, inschatten balbaan, waarneming eigen lichaam in de ruimte, oog-voetcoördinatie, timing, valt er niets te zeggen. Alleen maar bewonderen en opnieuw bekijken. Nog honderd keer..."
Niks aan toe te voegen. Of toch: de creatieve verwijzing naar een andere grootheid uit de sportwereld die al snel op internet de ronde deed. Datzelfde internet waarover deze week zoveel te doen was. De gigantische lijst van gehackte accounts en bijhorende wachtwoorden, die eerder al in het nieuws was maar nu nog eens extra in de aandacht werd geplaatst. Ook heer Polo is gaan kijken bij Gotcha? Blij dat ik niet in de lijst voorkom. Houden zo en geen gemekker, hoewel. Ondertussen zat ik dan weer wel een hele week in het kamp van de geplaagde Argenta-klanten voor wie internetbankieren 7 dagen lang geen optie was. Dag in dag uit speuren naar de updates en
hopen dat de boel terug in orde kwam. Moet wel toegeven dat er zich in mijn situatie geen echte problemen hebben voorgedaan, so: no worries. Vandaag kon ik dan voor het eerst weer overschrijvingen doen. Iemand iets gemist? Neen dus... Om af te sluiten een wazig beeld uit een ver verleden, uit de tijd dat het voor "ons" begonnen is. Over een verjaardag die vroeger met stijgend ongeloof werd tegemoet gekeken en die we nu jaar na jaar met toenemende voor-de-handliggendheid plegen te vieren. En over vieren gesproken: 44 jaar, dat zijn slechts twee vieren op papier maar in werkelijkheid elf keer vier. Dat moeten we "natuurlijk" vieren...
Tijdens de voorbije week was er ook sprake van een historisch sportmoment. Dé omhaal van het jaar door Cristiano Ronaldo. Het zal U allicht verbazen dat ik daaraan denk bij het samenrapen van blogwaardige anekdotes. Ik ken te weinig van voetbal en ben er ook niet echt wild van, maar deze keer... Het was een pareltje, met een 10 op 10 voor uitvoering. Voor een betere beoordeling pikte ik de FB-commentaar van ene Louis VB: "Al kunnen we discuteren over zijn attitude...Over de techniek, beheersing, inschatten balbaan, waarneming eigen lichaam in de ruimte, oog-voetcoördinatie, timing, valt er niets te zeggen. Alleen maar bewonderen en opnieuw bekijken. Nog honderd keer..." 
Niks aan toe te voegen. Of toch: de creatieve verwijzing naar een andere grootheid uit de sportwereld die al snel op internet de ronde deed. Datzelfde internet waarover deze week zoveel te doen was. De gigantische lijst van gehackte accounts en bijhorende wachtwoorden, die eerder al in het nieuws was maar nu nog eens extra in de aandacht werd geplaatst. Ook heer Polo is gaan kijken bij Gotcha? Blij dat ik niet in de lijst voorkom. Houden zo en geen gemekker, hoewel. Ondertussen zat ik dan weer wel een hele week in het kamp van de geplaagde Argenta-klanten voor wie internetbankieren 7 dagen lang geen optie was. Dag in dag uit speuren naar de updates en 
hopen dat de boel terug in orde kwam. Moet wel toegeven dat er zich in mijn situatie geen echte problemen hebben voorgedaan, so: no worries. Vandaag kon ik dan voor het eerst weer overschrijvingen doen. Iemand iets gemist? Neen dus... Om af te sluiten een wazig beeld uit een ver verleden, uit de tijd dat het voor "ons" begonnen is. Over een verjaardag die vroeger met stijgend ongeloof werd tegemoet gekeken en die we nu jaar na jaar met toenemende voor-de-handliggendheid plegen te vieren. En over vieren gesproken: 44 jaar, dat zijn slechts twee vieren op papier maar in werkelijkheid elf keer vier. Dat moeten we "natuurlijk" vieren... 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten