Van oud op nieuw... Opnieuw!!

Naar jarenlange gewoonte, zolang als deze blog en zijn voorganger oud zijn, is ook nu weer op de laatste dag van het lopende jaar de laatste foto van mijn allerindividueelste voorkeurlijst gepost. Noem het een vaste geplogenheid, een traditie, ja zelfs een verslaving van Uw verslaggever ter plaatse: net zoals de boom hoort bij de stal, de brief bij het nieuwe jaar, de 1000 Klassiekers bij de Klara Top 100 en de even zovele Belgen op één, de tv-jaaroverzichten bij de fotobijlagen van Knack en De Standaard, zo hoort de FOTO TOP12-2016 bij de laatste twee weken van het gelijknamige jaar. U hebt er met velen naar gekeken. Dank voor de appreciaties en commentaren/reacties. Dit geeft de ouwe weer moed en doet al denken aan een editie 2017. Maar eerst geduld, want tussen droom en daad... Niet dat er dramatische dingen op til zijn, daar heb ik tenminste nog geen weet van, maar het vel van de beer dient niet aan de man gebracht te worden alvorens hij - de beer! - geschoten is. Waarvan akte.

Dus eerst met z'n allen nog even draaien aan het laatste blokje van de teller en dan morgen hopelijk gezond weer op om er vanaf dan al even hopelijk een nieuw en beter jaar van te maken. Laat mij het voorgaande even buiten al te rationele beschouwingen houden, dan maak ik van de gelegenheid gebruik om U een mooi uiteinde van het op zijn allerlaatste been hinkende jaar toe te wensen en  een mooi begin van het kersverse nieuwe dat voor de deur staat. Met voorspoed en gezondheid. Cheers !!!

FOTO TOP12 - #01 2016

The birds they sang at the break of day. Start again, I heard them say. Don't dwell on what has passed away or what is yet to be. Yeah the wars they will be fought again. The holy dove she will be caught again. Bought and sold and bought again. The dove is never free. Ring the bells that still can ring. Forget your perfect offering. There is a crack, a crack in everything. That's how the light gets in... L.C.  Anthem  Het leven zoals het leven is. Uitgekristalliseerd, gefileerd en fijntjes opgediend in vijf poëtische lijntjes?

een steen door het raam
laat licht en lucht naar binnen
maakt gedachten vrij

#CITADEL'ARTE 2016 - DIEST (BE)  -  MP

FOTO TOP12 - #02 2016

Het einde komt in zicht. Nog twee bochten, nog 17 treden. Deze foto overbrugt een lange tijdsspanne in mijn leven.  In 1963-'64 zat ik op 't College in de zesde. Elke zaterdagochtend nog een laatste les Latijn. Met enkele mondelinge overhoringen. Als die goed waren las klastitularis Piet VdB-CssR, voor uit een of andere Father Brown van G.K. Chesterton : De Wenteltrap. In 2016 zag ik dit exemplaar in het Waterloo-memorial. Geen Napoleon noch Wellington, zelfs geen leeuw op de foto. Wel een wenteltrap...

stijgen of dalen

en niet rond de pot draaien

geef mij maar een hand

#MEMORIAL 1815 - WATERLOO (BE)  -  MP

FOTO TOP12 - #03 2016

Toen ik deze opname maakte en daarna ook selecteerde dacht ik in geen honderd jaar aan wat nu volgt, en toch: "Men zegt van liefde dat ze zacht is als een lief en teder woord. Men zegt van liefde dat ze hard is en zo vaak het geluk vermoordt. Men noemt haar hunker en verlangen. Men noemt haar redder in nood. Ik zeg dat liefde als een bloem is waarop de zon haar stralen strooit. Ze is het hart zo bang en breekbaar, zo wankel en zo broos. Ze is de droom, bang voor 't ontwaken...  De Roos,  Ann Christy 

zoveelste poging
om licht en kleur te vangen
midden in de roos

#LAATSTE ROOS - VOORTUIN  -  MP

FOTO TOP12 - #04 2016

Het 'wat, hoe en waarom' van wat we vandaag vieren/herdenken zou een finalevraag kunnen zijn voor de Slimste Mens. "We zoeken vijf antwoorden, vijf trefwoorden. Wat weet U over Onnozele Kinderen?" En dan Gilles Van Bouwel, aka De Mol: "massa kindermoord - Herodes de Grote - Bethlehem - "onschuldige" kinderen - jongetjes - 28 december ... "  Alles goed. Geen mens die daarvan wakker ligt, maar alleen een echte 'slimste' die dat zo snel kan vinden en opdreunen. Klik hier voor nog meer info...

met Omer op stap
de schaapjes op het droge 
mijn Duvel ontrouw...
#OMER HEEFT SCHAAPJES OP HET DROGE - HOBOKEN  (BE)  -  MP

FOTO TOP12 - #05 2016

Trek je schoenen aan, jongen asjeblief, trek je schoenen aan. Hoezo, je bent te moe? Je moet nu echt naar buiten toe. Kijk eens naar de wereld die daar wacht. Trek je schoenen aan, je kan janken wat je wil, maar trek je schoenen aan, janken maakt geen verschil. Sta op en draai een plaat, maai het gras, neem een bad, lees een boek. Koop desnoods een beefsteak of een halve kilo gehakt bij de slager om de hoek, maar jongen trek je schoenen aan. Waar is die vent naartoe, die vent die met zijn ogen toe...

middeleeuws water

met trapgevels en balkons

stilte uitgelicht

#GRASLEI - GENT  -  MP

FOTO TOP12 - #06 2016

Vroeger was het vandaag steevast familiebijeenkomst: voor Kerstmis en daarbovenop om de verjaardag van mijn moeder te vieren. Nu vindt dat feestje elders plaats. Hoe dan ook: een gelukkige 91ste moeke! Ik ken nog meer tweede kerstdag-kinderen, zelfs één die al 65 jaren lang probeert om die dag te laat in te halen door met de naam Noël door het leven te gaan. Happy birthday, vriend!! Het ga je goed, ook in 2017. Dat staat vanaf nu in de picture, want met deze druppel zou 2016 weleens kunnen overlopen...

spaarzame botten

op een winterkale boom

met één druppel dauw

#WINTERDAUWDRUPPEL - POLDER  -  MP

FOTO TOP12 - #07 2016

Mag ik U, zoals wij dat vroeger in een traditioneel christelijk gezin op de boerenbuiten deden, nog een Zalig Kerstfeest wensen? Met hoofdletters, ja. Uit respect voor de plaats die deze festiviteit in de   religieuze herdenkingswereld innam. Vergis U niet, ook toen bestond reeds het onderscheid des persoons en werd U dus door niet-kerkelijken heel consequent een Vrolijke Kerst toegewenst: even welgemeend en óók met hoofdletters. De kerststal? Daar werd niet moeilijk over gedaan, door niemand...

Habent omnes uolucres                        Hebban olla uogala                                                  Alle vogels

nidos inceptos                                       nestas hagunnan                               zijn aan nesten begonnen,

nisi ego et tu.                                       hinase hic anda thu                                           behalve ik en jij.

Quid expectamus nunc.                     uuat unbidan uue nu                            Waar wachten wij nu op?

#KOEKOEKSNEST - NIEUWVLIET (NL)  -  MP

FOTO TOP12 - #08 2016

Het viel me moeilijk om bij het afscheid van Leonard Cohen de juiste toon te treffen. De rekening moest kloppen, de puzzel zou passen. En toen was er de FOTO TOP12-selectie met dit op de achtergrond...

I did my best, it wasn't much. I couldn't feel, so I learned to touch. I've told the truth, I didn't come to fool you. And even though it all went wrong I'll stand before the Lord of Song with nothing on my tongue but Hallelujah!  Pentatonix-interpretatie: de tekst, de muziek, de video en doe er dan deze foto maar bij....

met mijn rug naar zee

sta ik oog in oog met haar
haren in de wind
#BEELDEN AAN ZEE - SCHEVENINGEN (NL)  -  MP

TOP TOP12 - #09 2016

Hevige smog houdt China in zijn greep. Code rood door smog. China gebukt onder dikke laag smog. Pollutie in China. Scholen gesloten en vliegtuigen aan de grond. China overschrijdt 30 keer de WHO-norm voor fijnstof. En toch: New Delhi, waar de smog nog erger is dan in Peking! Tussen bedreigde maar tegelijk ook druk bezochte kerstmarkten, foute en/of voortvluchtige verdachten toch  aandacht voor die andere dreiging: de milieuverontreiniging. Vieze boel, en dus vraag ik: "What happened in Salamanca?" 

torens in de mist
kan niet altijd zomer zijn

grijzigheid is troef

#DE NIEUWE KATHEDRAAL - SALAMANCA (ES) -  MP

FOTO TOP12 - #10 2016

Vorige week was er veel heisa omtrent de waanzinnig hoge weddes, premies en vergoedingen van onze en andere voetbalcoryfeeën. Rode Duivels verdienen heel grof geld, vooral in het buitenland. Veel is in deze blijkbaar belachelijk veel. Hoe men het ook draait of keert, zelfs heer Polo kreeg er het zuur van in de maag en voelde enkel en alleen groot onbegrip. In een bericht van Francois De Winter las ik over Johan Sanctorum. Dat heeft mij uit m'n onwetendheid gehaald. 'Opium voor' en 'brood en spelen'...

met spaans lenteweer

onder moeders paraplu

regen, wind en kou
#ROMEINSE BRUG - CORDOBA (ES)  -  MP

FOTO TOP12 - #11 2016

Op 21 december komt de zon op om 8u42 en gaat ze onder om 16u39. Het is dan ook effectief de kortste dag van 2016. De zon is vandaag het minst zichtbaar en om 18u11 begint de astronomische winter. Het is echter wel zo dat op 30 december de zonsopgang het laatst is, namelijk 8u45 en zonsondergang is op 12 december het vroegst: 16u37. Wie alles nog eens tot in de puntjes wil uitvlooien kan hier terecht. Let wel: over een half jaar doen we precies hetzelfde, maar dan weer voor de langste...

voor eeuwige rust

tussen bergen en wolken

een kruis erover

#BRIANCONNET - ALPES MARITIMES (FR)  -  MP

FOTO TOP12 - #12 2016

Om te beginnen en onder druk van de ultieme ontwikkelingen binnen de Europese 'samen'leving een reeks breaking news-quotes van gisteravond:  Vrachtwagen rijdt in op kerstmarkt in Berlijn // Negen doden in Berlijn - verdachte opgepakt // Ravage aan de Breitscheidplatz // Waar iedereen voor vreesde is dan toch weer uitgekomen // Russische ambassadeur in Ankara doodgeschoten // Vergeet Aleppo niet // Propaganda van dode IS-kopman blijft 'lone wolves' beïnvloeden // Toch geen kerstboom zonder stal...??

op zoek naar de vos
in een vroege ochtendzon

of bij volle maan

#WANDELING VAN HET JAAR - HOBOKEN (BE)  -  MP

Op naar het einde: "Voorwaarts Mars..."

Deze komt iets te laat, maar kan er nog net tussenin: een lezenswaardig Marsnummer hetwelk U bij het einde van dit jaar 'nog even' aan het denken kan zetten. Nog even, want morgen begint 'ónze' lijst van 2016: de FOTO TOP12. Voor alle duidelijkheid: de link op Facebook blijft bestaan en daar zal elke dag de betreffende foto ook te zien zijn. Wil U de bijhorende poging tot haiku lezen dan moet U wel even klikken om effectief op de blog te komen kijken. Zoals U al gewoon bent te doen om de hele tekstgewrochten tot U te nemen. U kan ook het blogadres zelf bij Uw favorieten plaatsen, en dan mist U gegarandeerd niks van deze unieke collectie. Alles staat klaar in de planning, de meest subjectieve keuzes zijn door schrijver dezes zelf gemaakt en worden U dus vanaf morgen twaalf keer op rij door de strot geduwd. Slikken of verzuipen. Spuiten is deze keer geen optie. Eén nieuwigheid dit jaar: ná de titel en vóór de foto&haiku pleeg ik elke dag een kort stukje tekst over wat mij alsnog bezighoudt. Gedisciplineerd als ik ben, maar U mij misschien nog niet kent, wil ik in de aanloop naar de feestdagen en bijhorende exhibities niet teveel beslag leggen op Uw kostbare pre-party-tijd. De aanhef zal echt nooit langer zijn dan exact vijf regels. Af of niet af? Dan maar in heuse jaren '60-cinema-stijl met een "open einde"...

Klein geluk, beetje doemdenken en opluchting...

Dit laatste 'Sintje' heeft het hier ook moeten bekopen. De snoepdrift was sterker dan mezelf.  Zoals U ziet is het beste eraf, wat niet wegneemt dat daar toch nog mee gelachen wordt.  Lang leve de smiley-mokken! Een mens moet zo af en toe zijn zinnen weten te verzetten, en zoals mij steeds werd voorgehouden blijkt 'geluk' inderdaad in de kleine dingen te zitten. Hiermee wil ik mijn bijdrage over een wereld in oorlog niet minimaliseren, maar 'dit' maakt de boel tussentijds wel veel dragelijker. Of ook, en dus veel sneller en toepasselijker dan voorheen gedacht en nog eerder gezegd: 

Time is simply how you live your life... 

En dus bezocht ik gisteren, voor het eerst sinds veel te lang, nog eens onze vertrouwde sauna. Met de glimlach. Tussen de hete beurten door had ik eindelijk ook de gelegenheid om het 'MARS'-nummer van National Geografic te lezen. Futuristische denkpatronen over extramondiale migratie. In het licht van de recente evolutie en bij wat er rest van onze 'samen'leving zijn zulke expedities misschien dichterbij en minder te vermijden dan we wel denken.  Met SpaceX en Elon Musk, die van de Tesla ja!! op weg naar de rode planeet.  Na het lezen van In het Oog van de Storm kan dat er nog maar bij. Uit handen van mijn maatje Swa, met de lovende insinuatie dat ik zoiets zeker wel zou weten te appreciëren en dus tot het einde zou uitlezen. Dát heeft moeite gekost, maar het loonde ook. Niet zo'n hoopgevende lectuur, wel iets wat aan de ribben blijft kleven. Heb er weer heel wat bij opgestoken, en dat alles tegen de achtergrond van klimatologische schommelingen door vele vele eeuwen heen: de out of Africa-move, tot twee keer toe, de rush van de Hunnen, de expansiedrang van Romeinen en Visigoten, de expedities van de Noormannen, de teloorgang van de Maya's, de barre tijden die we kennen als donkere middeleeuwen maar ook dat het tijdens de Gouden Eeuw héél lang héél slecht weer is geweest. En dat we de dag van vandaag op ons planeetje niks anders meemaken dan wat er al zo dikwijls aan de hand is geweest: de grillen van de kosmos, bevliegingen van het universum, de mallotige  luimen van de schepping. En dan maar denken dat we daartegen gewapend zijn. Het gaat nog even duren, en goed ziet het er inderdaad niet uit, maar of 'de mens' daar iets tegenin kan brengen? Ik denk het niet... 

Dan maar een "van Straaten" om af te sluiten? Of toch maar  niet? Wat heeft U er voor over?

Memoires? Voor het nageslacht? Die hebben aan deze MMMP-blog al een veel te vette kluif. Bovendien weet U allen dat overdaad schaadt!

Het goede nieuws dan maar: nog twee keer slapen en de enige echte FOTO TOP12 - 2016 komt er aan.  Niet voor niets een "Jaar van de Aap". Bent U daar dan wél klaar voor ??

Inderdaad, ja: nog twee keer slapen...

Time is simply how you live your life...

Een "iconisch" NBA-reporter, een passionele professional met een warm hart, de man van de sideline-interviews, de kerel met de meest extravagante outfits rond de Amerikaanse basketbalvelden is niet meer. De kleurrijke Craig Sager heeft de strijd gestreden en moest uiteindelijk in leukemie zijn meerdere erkennen. Onvoorstelbaar dapper bleef hij zijn ding doen. Het raakt me steeds net iets meer als mensen uit '51 het loodje moeten leggen. Ik die ervan overtuigd was dat in de loop van dat jaar enkel onsterfelijken op de wereld zijn gezet. Dan toch niet? Maar dus wel heel positieve mensen, met een blije wil om te leven en die hun verblijf op deze aardkloot zo aangenaam én zinvol mogelijk trachten in te vullen. Voor zichzelf en voor iedereen die hun pad kruist. Zo ook Craig Sager. Het verhaal kan nog veel langer gemaakt worden, maar U en ik hebben zeer zeker meer aan enkele van zijn inspirerende woorden en aan deze NBA-Tribute-Video...

"Time is something that cannot be bought, it cannot be wagered with God. 

And it is not in endless supply. Time is simply how you live your life..."

CRAIG SAGER      1951 - 2016

Geen woorden voor...

Aleppo   -   december 2016

Geen woorden maar daden, en tekeningskes...

Een hele week lang hebben we op radio 1 Belgische muziek gehoord, de keuze van de luisteraars. Aftellen vanaf maandag, dwars door alle programma's heen. Met nummers 543 en 311 die gestegen waren en 667 hetwelk dan weer 30 plaatsen gezakt was, en nog zoveel anderen die klommen of  daalden op de populariteitsladder. Om eergisteren zaterdag finaal uit te monden in een zoveelste 100 op 1. Van 9 uur 's ochtends tot iets voor 6 in den avond: 99 mooie nummers van eigen bodem die stuk voor stuk in extenso ten gehore werden gebracht. Een fijne dag voor wie, zoals Uw schrijvende dienaar Polo, het brede scala van de Belgische pop- en luistermuziek weet te pruimen. En dan komt het hoogtepunt: na jaren variaties op eenzelfde podium waarbij Mia, Ne me quitte pas en Twee meisjes de drie beschikbare plaatsen op het ereschavot onder elkaar verdeelden is er nu sprake van een omwenteling. Geruchten doen de ronde, en op de sociale media worden boude voorspellingen gedaan die de heilige 'muziekmanagement' huisjes in ons lage landje doen trillen op hun grondvesten. Er is een nieuwkomer, en wat voor een: het bijna vergeten Ploegsteert van Wannes Cappelle en zijn Zesde Metaal. Schitterend nummer, heb ik altijd héél geir'n g'hat... Toen ik het voor 't eerst hoorde sloegen haat-liefde gevoelens die er soms heersten bij het aanhoren van onverstaanbaar West-Vlaams gebrabbel definitief om in een warm sentiment van begrijpen en empathie. Deze jongen raakt mij diep in het hart. Al helemaal omdat hij er met deze song in slaagt mijn diepgewortelde antipathie voor van drugs en dope verdachte topsporters te temperen. 

Mijn respect voor dit nummer en zijn uitvoerder worden blijkbaar niet gedeeld door de programmamakers van onze nationale zender. Vóór het lied ten einde is wordt het weggemengd en uitgefaded om plaats te maken voor reclame. Tijdens de hoogmis van de Belgische muziek, notabene. Op een openbare omroep wordt de absolute climax opgeofferd aan de sponsorgelden: Pearl, Luminus, Topics en Esso dicteren de wet. Dan mogen Ayco Duyster en Evert Venema zich achteraf in de kranteninterviews nog in duizend bochten wringen om wierook en lof te zwaaien, het ware respect diende betoond tijdens het programma zelf en middels een onverkorte weergave van het complete lied.   Tot en met de laatste noot. Geen woorden maar daden. En dus benevens Hautekiet ook in deze: "foute boel" , daar bij de vrt... 

"En de tekeningskes dan?" hoor ik U zeer terecht opperen. Wel, die komen al vele jaren van Peter van Straaten. In een ver verleden stak hij de Hollands-Belgische grens over en gaf ons om te beginnen zijn eigen inkijk op de generatiekloof met 'Vader & Zoon'. Vanaf de vroege jaren '70 publiceerde Humo zijn pentekeningen met die zo herkenbare arceringen. Later scoorde hij mogelijks nog hoger met de "Doe ik het goed"-serie. Met weinig woorden, maar wel steeds mét... en een zeer rake situatieschets: altijd prijs, en zonder uitzondering jaar na jaar bij m'n favorieten. Ik zou er deze keer voor de verandering een VdS TOP 12 van kunnen maken om het jaar af te sluiten. Maar 12 is is niet genoeg: ik wil een heuse longlist aanleggen en die bewaren op mijn computer, en op de externe harde schijf, en in de Cloud en Dropbox... zozeer is dat de moeite waard. Hoewel hij wist dat zijn einde zo nabij was werkte hij toch nog een nieuwe scheur-ZEUR-kalender af. Zijn laatste dus, voor 2017, met een boodschap zoals alleen Peter van Straaten die kon verzinnen: "Ja, je moet altijd vooruitkijken." Die wil ik zeker hebben. Bij Bol.com kan hij al niet meer besteld noch geleverd worden: uitverkocht. Dan maar gereserveerd bij StandaardBoekhandel. Is gebeurd! Morgen ophalen en zuinig bewaren. Of beter: twee halen, één om te scheuren en daarbij te zeuren en/of te bescheuren van het lachen en dan nog een om te bewaren. Geen woorden maar daden: ik kies er ééntje uit om op deze blog afscheid te nemen in schoonheid. Eén over falende communicatie op kantoor, in de liefde, in de liefde op kantoor, de relatie binnen of buiten het gezin, de generaties, iets erotisch, een simpel "Doe ik het goed, schat...?" of toch deze 'Vluchtelingen' waarmee hij pas nog de Inktspotprijs 2016 kreeg voor de beste politieke spotprent van het jaar? Ja dus: één tekeningske dat zoveel samenvat...

Licht in donkere tijden...

Dank voor de vele aanmoedigingen, de schouderklopjes, de warme blijken van medeleven en de empatische ondersteuning na wat ik een amechtige decemberopening zou willen noemen. Wat zat ik me daar toch weer te beklagen? Doe toch normaal man. Het gaat hier over niets meer dan de periodieke schrijfkramp van een amateuristisch bloggertje. Zoiets heb je toch al eerder meegemaakt, en wees gerust: dat gaat voorbij. Bovendien was daar de volgende dag al een schitterende ochtendzon die zo'n fenomenale lichtpatronen op onze raampartijen dropte dat er voor donkere gedachten geen plaats meer was. De pracht en de praal die ik bij het nuttigen van mijn ochtendsapje mocht aanschouwen was deze foto meer dan waard. Geniet U even mee...

Er stonden die dag nog 'helden' in de picture, of wat dacht U van deze 'drie Sintjes'? Hemelse creaturen die na een zwaar gecontesteerde passage van de grote kindervriend op het keukenaanrecht waren achtergebleven. Mooi toch?! En als er die dag iemand een vinger mocht opsteken, dan zeker deze drie: "Wat lezen wij in het grote     Pietenboek? Heer Polo blogt in slow-motion? Gij moogt gerust een tandje bijsteken, jongen..."  En dan gaan er drie vingertjes de hoogte in: "Let op, blijf je best doen Polo. Dan krijg je ook volgend jaar weer lekkers..."

Een mens zou voor minder zijn wandelschoenen aantrekken. De camera in de hand en op stap in de polder. Frisse lucht, batterijen opladen. Het weer is prima, de lucht niet alleen fris maar ook helderblauw. En dan loop je gratis en voor niks op zo'n parel van een uitzicht. Waar halen ze die kleuren toch vandaan? Van de zon. En zonder filter of bewerking, alleen in digitale nullen en ééntjes gecapteerd.

De volgende dag heb ik een afspraak met twee heren van stand: Nonkel Fons en Ome Wies. Trouwe lezers en lezeressen weten vast wel over wie het hier gaat. Twee Pito-collega's uit vervlogen jaren met wie ik af en toe, maar veel te weinig, contact probeer te onderhouden. Deze keer was het, tot ons aller grote vreugde, eindelijk nog eens gelukt. Bij de voorbereiding van het dubbelportret heb ik om een voor de hand liggende reden wel beroep gedaan op de verouderingsfilter, hoewel... "Two old men in d'haai" en een heel klein beetje "Out of Africa" uit de ijstijd... 

Neen, de Kalmthoutse heide, daar was het te doen. De laatste prent in het voorlopige rijtje is dan weer zo puur als ze maar zijn kan: tussen bos en duin en over woekerende grassen strooit een lage zon haar laatste stralen uit. En ook hier weer in de ban van het licht. Hoe donkerder de dagen, hoe beter het schaarse licht tot zijn recht komt. Nadat de nautische schemering was ingevallen zijn we samen met onze vrouwen aan tafel geschoven in het Strijboshof. Een eerlijk avondmaal met een heerlijke babbel over licht in donkere tijden...

Moeizaam...

Oef... november zit erop. Ik heb de elfde maand voor de 65ste keer achter de rug. Tussen licht en steeds meer donker, soms wind en buien, maar ook met koude luchten en veel zon. Af en toe een zweem van twijfel, maar vooral veel goede moed. Geen toepasselijker gedicht daarbij dan dit herfstelijk rondeel van bert deben. De meester-dichter die  ooit zijn oog liet vallen op enkele foto's van Uw bloggende portrettentrekker en daar een verzekken aan wijdde.  Ondertussen hebben wij ons een quasi onhaalbare uitdaging op de hals gehaald: gaan we mekaar nog in levende lijve ontmoeten alvorens de huidige jaargang ten einde loopt? Nu we allebei november, de slacht-, bloed- en/of nevelmaand heelhuids hebben overleefd. Waarom niet?? Datzelfde november was er eentje dat kon tellen: bezoekersrecord "MMMP" van oktober ging afgelopen maand nogmaals voor de bijl. Nooit gedacht dat er misschien 5000 clicks per maand konden binnenkomen. We zien wel. Als de mathematica standhoudt dan volgt na 4000 en 4500 ....

Maar december trekt zich traag op gang, en het kost mij heel wat moeite om weer aan de blogslag te gaan. Heb zo'n flauw vermoeden dat tijdens het voorbije weekend heel wat Marco Polo-adepten op hun honger zijn gebleven. Waarvoor mijn excuses. Heer Polo zelf genoot dan weer met volle teugen van zijn laatste internetaankoop: de mahabis-sloefkes die zo menig FB-vriend de ogen uitstaken. Ik heb ze gekocht en geniet ervan bij een gezellig, edoch ecologisch blijkbaar onverantwoord haardvuur. Toch waren er nog onderwerpen die het vermelden waard zijn: voor mijn part mag Pärt verder blijven doorstoten in die Klara Top 100. Nog één te gaan, en dan staat hij ook echt op één. Hij heeft hier trouwens wat losgemaakt. Veel gespeeld op Spotify, hele video-series op Youtube, herbeluistersessies van de absolute KlaraTop en constant op zoek naar de betere klassieke radiozenders. Mijn voorkeur gaat hierbij uit naar npo Radio4, de nederlandse klassieke radio-omroep met een absoluut minimum aan loos geleuter en veel muziek om oeverloos van te genieten, meer niet.
Wat dat genieten betreft vielen er recentelijk nog wel enkele toppers aan te stippen. We zetten het weekend in met een avondje Arenberg, zoals het hoort: Kommilfoo. Inclusief een try-out in Boom duidt de teller na Amsterdam en twee keer Antwerpen nu mijn vierde Schoft aan. Blijft beklijvend. Ik ben nog steeds in de ban en helemaal verk(n)ocht. Raf en Mich... da's absolute klasse!
Een minpunt was dan weer de afsluiter van het weekend: de basketbal'topper' Gembo - Waregem in Topdivision1, waarvan ik de uitslag ...-... liever niet in cijfers wens uit te drukken. Hou het bij een pijnlijke nederlaag, de wet van de sterkste, een harde les. En dat het veel te moeizaam ging. Nochtans was aan die kant middels een mosselfeest de tussenweekse periode goed ingezet. Lekker gesmuld in tof gezelschap, met een smakelijk drankje toe. Maar ook hier lijkt een te trekken les voor de hand te liggen: "Men moet geen mosselen roepen, voor zij aan de kaai zijn." Met dank aan tante Kaat...