Van El Chorro tot Gaston...

Eigenlijk was ik het bijna vergeten, maar naast files, stakingen, bier & frieten én hoge belastingen blijkt ook 'schijtweer' een handelsmerk te zijn van ons landje aan de Noordzee. Vandaag werd er op een wel heel eigen manier aan power-branding gedaan: zorg er door niet meer te overschouwen treinstakingen voor dat nog meer pendelaars de auto moeten nemen om naar hun werk te gaan, laat daar overheen op het juiste spitsuur-moment een serie stortbuien los en je bekomt een reeks super-lange files die voor een even hopeloos als bijkomende economische stilstand zorgen. Tegen beter weten in gooien allerlei instanties er dan toch maar wat promotiecampagnes tegenaan die in de gegeven omstandigheden enkel als uitermate  lachwekkend kunnen overkomen maar absoluut geen ene kluit aarde aan de nationale polderdijk brengen. "Ceci n'est pas une pipe..." maar dat is wél als surrealistische kunst geaccepteerd. 

Lang heb ik er dus niet over moeten doen om deze meteorologische vaststelling weer stevig in mijn ouwe knarren-geheugen te prenten. Op mijn eigen harde hersenschijf en meteen maar ge-back-upt ook. 

Laat mij na deze grauwe inleiding maar snel overstappen naar de orde van de dag en U een eerste kort overzicht geven van de voorbije Andalucía 2.0-trip. We begonnen waar het twee jaar geleden spaak liep: in Torcal de Antequera voor een wandeling door het natuurpark. Deze keer evenwel probleemloos, zonder rikketik-alarm en mét oog voor de kunstig gemodelleerde karstrotsen.  En mét mooi weer...

Daarna nog een stukje pre-historie in de buurt van datzelfde Antequera: los dólmenes, ondergrondse stenen grafmonumenten, meer dan 4000 jaar oud en Europa's best bewaarde overblijfselen uit het bronzen tijdperk.  Zeer indrukwekkend. En nog steeds met heel mooi weer, maar dat zag je binnen natuurlijk niet. We hebben er hier en daar nog bezocht tijdens reizen en trips, maar niet zoals deze. En voor 'beter' vermoed ik dat we het richting Stonehenge zullen moeten zoeken...

De volgende dag staat de Caminito del Rey op het programma. Een 100 meter hoog en 3 kilometer lang wandelpad langs de rotswanden van de Chorro-kloof, aangelegd/gebouwd in 1901, dat tot enkele jaren geleden - mede door slijtage en gebrek aan onderhoud - gold als een van de gevaarlijkste artificiële routes op het Iberisch schiereiland. Sinds de recente renovatiewerken is het nu een zeer belevenswaardige natuur-attractie voor een zeer breed publiek. Spectaculair en opnieuw veilig! Zeker de moeite waard om eens te doen als U in de buurt bent.

Daarna kwam de eerste kilte en de regen op de proppen. We waren net voor de bui binnen. Maar binnen, in de Casa el Chorro, was er warmte en gezelligheid. Daar zorgen de Nederlandse hosts Jolanda & Frank dan weer voor. Een top-adres en dus een absolute aanrader om een paar nachten te verblijven en de streek te verkennen. Blij dat we dat zelf ook gedaan hebben.
Eerste verslag zit erop. Ik ga nu even eer betonen aan Gaston. Gaston Bergmans die vorige week op z'n Aantwaarps gezegd 'kwam te overlijden'. Kijkt U ook nog eens mee naar Gaston & Leo?
Gewoon even klikken "oep de faavendaartig": 35...