Het leek me niet ongepast om na de twee vorige bijdragen een iets langere schrijfpauze in te lassen. Vrienden, kennissen, volgers en volgerinnen/-essen met enige rood-witte affiniteit moest na het lezen van beide onheilsverslagen de tijd gegund worden om de Bosuilramp te verwerken en zodoende de gevolgen ervan voor hun aankomend zomerleven een plaats te kunnen bieden. Willen/mogen zij nog op vakantie gaan of moet een rouwperiode gerespecteerd worden alvorens samen met het team de voorbereiding van het volgende seizoen wordt aangevat? Moeten zij mee op zoek naar versterking op het terrein en/of raadgevingen aandragen voor de uitbouw van de algehele omkadering? Geen idee...
Wat is er voor een blogger dan meer aangewezen dan enige tijd van de radar te verdwijnen. Misschien brengt tijd wel raad? Dat heeft bij eerdere gelegenheden al gewerkt, waarom dan niet deze keer.
Wij dus op reis. Voor alle eerlijkheid: de tickets waren reeds geboekt in januari, maar als niet-schrijf-excuus kwam dit zeer gelegen! Naar Spanje. Andalucía 2.0 zou een voortzetting en uitdieping worden van onze eerste trip aldaar in 2014. Toen stonden grote kleppers als Sevilla, Granada en Ronda op het programma. Deze keer zou Cordoba het formidabele kwartet vol maken en gingen we verder het binnenland in om van natuur en architectuur te genieten. We zijn 'liefhebbers' en dus kon het niet stuk. Dat dachten wij tenminste, tot we te maken kregen met de extreem averechtse meteorologie die uitgerekend tijdens de eerste helft van ons verblijf alhier over het Iberisch schiereiland heerste. Ik bespaar U voorlopig de details, die krijgt U bij terugkeer in een klassieke trilogie voorgeschoteld. Maar kort samengevat en tot op de dag van vandaag hebben we een dikke week "schijtweer" achter de rug. Gietende regen in Cordoba, idem dito in Ubeda en Baeza en ei zo na van de baan gespoeld in Burunchel. Allemaal plaatsen die volgens de boekskes het bezoeken meer dan waard zijn. Bij mooi weer tenminste. Naast de regen zorgden temperaturen van om en bij de 10 °C ervoor dat we finaal de knoop toch hebben doorgehakt en het binnenland hebben geruild voor een tijdelijk verblijf aan de zuidkust. Onze oude knoken kunnen een beetje warmte nu best gebruiken en voor het eerst tijdens deze reis genieten we ook van de zon. Dat het ondertussen in de Lage Landen een week lang heerlijk zomers weer was nemen we er dan maar bij. Vanaf nu gaat het de goede kant op, en hopelijk blijft dat zo wanneer we binnen enkele dagen de gewone draad van onze geplande reis weer oppikken.
Dat we bij al het reizen af en toe met een slecht weer-periode geconfronteerd worden is niet abnormaal, maar deze keer was het wel erg extreem. Dat ik vanavond echter ook nog eens met het Euro Songfestival om de oren word geslagen, in het Spaans dan nog wel, dat vind ik erover. Er zijn grenzen...
Wij dus op reis. Voor alle eerlijkheid: de tickets waren reeds geboekt in januari, maar als niet-schrijf-excuus kwam dit zeer gelegen! Naar Spanje. Andalucía 2.0 zou een voortzetting en uitdieping worden van onze eerste trip aldaar in 2014. Toen stonden grote kleppers als Sevilla, Granada en Ronda op het programma. Deze keer zou Cordoba het formidabele kwartet vol maken en gingen we verder het binnenland in om van natuur en architectuur te genieten. We zijn 'liefhebbers' en dus kon het niet stuk. Dat dachten wij tenminste, tot we te maken kregen met de extreem averechtse meteorologie die uitgerekend tijdens de eerste helft van ons verblijf alhier over het Iberisch schiereiland heerste. Ik bespaar U voorlopig de details, die krijgt U bij terugkeer in een klassieke trilogie voorgeschoteld. Maar kort samengevat en tot op de dag van vandaag hebben we een dikke week "schijtweer" achter de rug. Gietende regen in Cordoba, idem dito in Ubeda en Baeza en ei zo na van de baan gespoeld in Burunchel. Allemaal plaatsen die volgens de boekskes het bezoeken meer dan waard zijn. Bij mooi weer tenminste. Naast de regen zorgden temperaturen van om en bij de 10 °C ervoor dat we finaal de knoop toch hebben doorgehakt en het binnenland hebben geruild voor een tijdelijk verblijf aan de zuidkust. Onze oude knoken kunnen een beetje warmte nu best gebruiken en voor het eerst tijdens deze reis genieten we ook van de zon. Dat het ondertussen in de Lage Landen een week lang heerlijk zomers weer was nemen we er dan maar bij. Vanaf nu gaat het de goede kant op, en hopelijk blijft dat zo wanneer we binnen enkele dagen de gewone draad van onze geplande reis weer oppikken.
Dat we bij al het reizen af en toe met een slecht weer-periode geconfronteerd worden is niet abnormaal, maar deze keer was het wel erg extreem. Dat ik vanavond echter ook nog eens met het Euro Songfestival om de oren word geslagen, in het Spaans dan nog wel, dat vind ik erover. Er zijn grenzen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten