Feel Good

PROTESTEREN EN KLAGEN, het lijkt wel de favoriete bezigheid geworden van de actuele wereldburger. Gaat het over belastingen? Te hoog, verkeerd geïnd, niet oordeelkundig aangewend en al helemaal niet waarvoor wij vinden dat ze zouden moeten gebruikt worden. Openbare diensten, verkeer en transport, werkgelegenheid? Slechte aanpak roepen we in koor, dat moet beter kunnen. Onderwijs, gezondheidszorg, politie en gerecht? "Onvoldoende" hoor ik van verschillende kanten, om diverse redenen en in dito toonaarden. Kijk naar onze buurlanden. Wat we zelf doen doen we al lang niet meer beter, we schieten tekort. Soms zelfs in eigen voet. Subsidies? Nooit genoeg, en inleveren zien we niet zitten. En dat gaat allemaal om het besturen en bijsturen van een toch behoorlijk West-Europees leefklimaat. Dan zijn er wereldwijd nog wel andere katjes te geselen. Mensenrechten, geweld en oorlog, onderdrukking, armoe en miserie. Ook omtrent onze eigen "vierde wereld" zijn de meningen verdeeld. Bloedrode nota's over gebrek en tekorten in de hulpverlening worden op de goegemeente losgelaten. Smeer iedereen genoeg schuldgevoel aan en overgiet alles met een extra pittige klimaatsaus. Men zou voor minder heimwee krijgen naar de tijd van toen. "De goeien ouwen tijd" van de Fixkes. Weet u nog? Kent u ze nog? "Et was zoe simpel amaal, zoe simpel amaal, zoe simpel as kvraagetaan." Dat de tijden veranderen zong B.Dylan al in de jaren '60,  en vertolkte B. de Groot voor alle zekerheid en voor ons kort daarna in het Nederlands. Maar is dat ook zo? De omstandigheden zijn misschien veranderd, dat wel, en de achterliggende "facts" hebben een andere dimensie aangenomen. Ook omdat we zelf een pak ouder zijn geworden. Bovendien krijgen we het wereldnieuws, en bij gebrek daaraan de mondiale faits-divers à la minute voorgeschoteld. Het wereldwijde web staat voor niets. Doe mij dus maar weer even de tijd van toen, want Toen was geluk heel gewoon vertaalden Koot & Bie voor ons het 1948 van Gilbert O'Sullivan en scoorde Gerard Cox er een hit mee in de Lage Landen. Of schakel ik, na een waardevolle tip van mijn vriend eFWé,  toch weer naar een paar uurtjes Spotify. Yiruma , oftewel Lee Ru-ma, een Zuid-Koreaan die met zijn pianomuziek mijn gemoed in no-time op relaxmodus weet te zetten. Daar mag ik dan van genieten, en gewoon gelukkig zijn. Feel Good. Ook iets voor u?