Pallieter

HIJ IS UIT, of op zijn Pallieter's en in één woord gezegd: "Gedaan." Het heeft begot mijn hert verblijd en k'em er danige deugd aan g'had.  Traagzaam lezend doorheen het fragmentarisch verhaal van de Lierse levensgenieter, met geuren en smaken en beschrijvingen van geluiden, klanken, licht en kleuren en bol staand van emoties. Hoe komt een mens erbij om in tijden van internet en supersnelle communicatie terug te grijpen naar zo'n Bourgondisch leesgenot? Het is smekken en smakken van pure leeslust. Het moet te danken zijn aan pater Vercammen die ons zijn passie en liefde voor Felix Timmermans heeft doorgegeven. Merci, Louis. En het toeval, als dat al bestaat, dat ervoor gezorgd heeft dat ik in het tuinhuis net die ene kast ging doorzoeken. Zoeken naar iets helemaal anders. Wat was het ook weer? Geen idee. Het resultaat was echter een puur godsgeschenk, helemaal op de goeie moment. Perfecte timing om tussen Landlopersverhalen en een stevige  stapel non-fictie op de plank net deze Pallieter te kunnen herlezen. Laat hij dan vandaag als 'al te bravig'  bestempeld en als heimatliteratuur aan het Vlaams-nationalisme gelinkt worden, hij was vele decennia lang wel zo succesvol dat regisseur Roland Verhavert het boek in 1975 verfilmde, naar een scenario van Hugo Claus. Een geschikte gelegenheid om de vierendertigste druk in de oorspronkelijke uitgave op de markt te brengen. En die heeft heer Polo's voorbije dagen gekleurd. Onvervalste Timmermans-taal met exuberante natuurbeschrijvingen en om de haverklap een pak lyrische ontboezemingen. Het kan niet op, en dat zal de lezer geweten hebben. Naast een karrenvracht aan sappige uitspraken als " 't Spel is nor de knoppe", "Heunink heèd er ni on", 'Na is het leve zot lak'n iet maagdeke", "As da schoen weer ij schuld is, dan hedde't verdind" en zoveel meer staan in deze uitgave ook de originele pentekeningen. Van de hand van de auteur zelve, Felix Timmermans. "Nen boek oem mè een pijpke en een goe glas donkerbruin bij een open vuur te lezen van deze winter" Zo zou de aanbeveling kunnen klinken. En niet vergeten dat Eddie Brugman in de hoofdrol hier zijn belangrijkste acteerprestatie ooit ten beste gaf. Edward Verbruggen, zaliger moet ik schrijven, want begin dit jaar overleden. " 't Is gedaan, Pallieter! "