TIJDENS DE REEKSEN van de 200 meter dames zag ik nog zo goed als lege tribunes in het WK-stadion van Doha. Topatletiek voor de meest biedende. Quatar, waar de sky al lang geen limit meer heeft en die al helemaal niet symboliseert. Waar geld en energie over de balk worden gesmeten dat het niet mooi is. En dat in combinatie met sportbonden die het nu net op dat aardse slijk gemunt hebben. Veel geld, en liefst op tijd en stond de smeervariant ervan die toch zo heerlijk aan des bobo's pollen blijft kleven. Lege tribunes zei ik dus. In de reeksen, het voorprogramma. Maar ook bij de finale van de 100 meter voor vrouwen, ondertussen erkend als een absoluut topnummer op een atletiekavond, geen kat en en vooral veel lege stoelen. Daar werd over geklaagd door atleten en federaties, en dus ging de organisatie daar iets aan doen. Gastarbeidende stadionbouwers die tegen 2022 het WK voetbal moeten mogelijk maken worden bij busladingen aangevoerd om stukjes van de tribunes te vullen. Men zet schoolkinderen op verplicht brossen om naar het atletiekstadion te komen. Verplichte culturele uitstap allicht. De immer kritische BBC licht ondertussen een en ander grondig door. Veel grondiger dan onze journalistieke coryfeeën die in oeverloos nietszeggend pseudo-sportcommentaar blijven hangen. Natuurlijk hebben die bijna ex-Europeanen voorlopig nog meer ponden te besteden in hun televisie-zaken, maar de kwaliteit van hun reportages is er dan ook naar. De vorm en de inhoud: hoe kan het toch dat er over precies hetzelfde onderwerp en zonder verdraaiing van de feiten zo'n verschillend verslag wordt uitgebracht. Ik blijf er mij aan "erregeren", hoe dikwijls Kris M, onze man ter plaatse, de bal compleet misslaat en achter de feiten aanloopt. De wijsheid in pacht. Zo overtuigd klinkt hij toch, om dan zo goed als altijd die mening totaal te moeten omgooien wegens naast de kwestie en niet gezien. En zolang de resultaten in de "taggetig" lopen zal hij deze uitstapjes wel mogen blijven maken. Een heel bijzonder type.
Tussendoor meegeven dat er enkele Belgische ploegen mooie resultaten behaald hebben op het Europees voetbalplatform. Of dat ook met goed voetbal gebeurt blijkt niet zo belangrijk, en of de zogenaamde "supporters" zich wat gedragen... al evenmin. Niet allemaal natuurlijk, gelukkig een minderheid, maar toch: Brugge- en Standard-"fans", wiederum zum kotzen!!
Gelukkig blijft er echte sport die op aangepaste wijze en zonder onnodige poeha becommentarieerd wordt. Vorige week was het opnieuw tijd voor de Spartathlon. De wat? Die onvergelijkbare loop van Athene naar Sparta. Duurlopen, waar het boek van Olivier Verhaeghe over gaat. Deze Olivier liet ons Facebookgewijs delen in de verslaggeving over de editie van dit jaar. Ene Koen de Vries, ook verslaggever ter plaatse, heeft er een mooie blog over gepleegd: De Spartathlon. Klikken en lezen hoor. Sfeer en passie druipen ervan af. Dat kan dus in verre van ideale omstandigheden, zonder peperdure installaties en uitgekochte organisaties. Met veel minder zelfs. Maar door een beetje passie en hart in plaats van geld en met software opgefokte glorie hadden we nu ook van een Dohathlon kunnen genieten. Enfin: hoe langer de loopnummers worden, hoe meer toeschouwers er aangevoerd worden. Zouden die voetbalstadions nu nog afgeraken? Of gaan ze die meteen ook maar iets kleiner bouwen?
Gelukkig blijft er echte sport die op aangepaste wijze en zonder onnodige poeha becommentarieerd wordt. Vorige week was het opnieuw tijd voor de Spartathlon. De wat? Die onvergelijkbare loop van Athene naar Sparta. Duurlopen, waar het boek van Olivier Verhaeghe over gaat. Deze Olivier liet ons Facebookgewijs delen in de verslaggeving over de editie van dit jaar. Ene Koen de Vries, ook verslaggever ter plaatse, heeft er een mooie blog over gepleegd: De Spartathlon. Klikken en lezen hoor. Sfeer en passie druipen ervan af. Dat kan dus in verre van ideale omstandigheden, zonder peperdure installaties en uitgekochte organisaties. Met veel minder zelfs. Maar door een beetje passie en hart in plaats van geld en met software opgefokte glorie hadden we nu ook van een Dohathlon kunnen genieten. Enfin: hoe langer de loopnummers worden, hoe meer toeschouwers er aangevoerd worden. Zouden die voetbalstadions nu nog afgeraken? Of gaan ze die meteen ook maar iets kleiner bouwen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten