Volgens mij gooien de klimaats- en enkele andere goden vandaag de zaken weer grondig door elkaar. Of vergis ik me? 2 februari: dat was in mijn jeugdjaren en is voor sommigen toch nog steeds de dag van Maria-Lichtmis, niet? Een christelijk feest waarop de "Presentatie van de Heer in de Tempel" herdacht werd (wordt?). Of is het toch de dag waarop om de zoveel jaar een nieuwe zondvloed van start gaat? Na enkele grijze maanden leek er heel even beterschap op komst. Edoch..., de zes-zonne-uren uit de vorige bijdrage kregen geen blijvend vervolg. En in twee horten en evenveel stoten zitten we terug naar onophoudelijke plensbuien te staren. Tijd om na te denken over de bouw van een nieuwe "ark"? Zouden de Noe's of Noah's onder ons er maar eens aan moeten beginnen? Maar neen, ik ga mij niet laten vangen aan dat doemdenken. Want vandaag is het bovenal de dag waarop we massa's pannenkoeken bakken en eten tot we niet meer kunnen. Met spekjes en appel, en bovenop kandijsiroop, bruine, witte of toch maar "kinnekes"-suiker? Met een mok hete chocolademelk erbij. Groot feest, smikkelen en smullen. Past perfect bij dit miezerig kakweertje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten