maandag 5 februari 2018

"Coureurs...!!!"

Een titel die U van mij niet meer verwacht had waarschijnlijk. Om eerlijk te zijn: ikzelf ook niet. Maar zoals men mij bij regelmaat placht voor te houden: "Zeg nooit nooit..." Het begon dus allemaal al op zaterdagvoormiddag. Tegen de gewoonten van het huis in zat ik reeds vroeg voor het tv-scherm. WK cyclocross voor junioren. Om Niels Vandeputte, zoon van ex Pito-collega Ilse VD, aan het werk te zien. Een grote bende jonge enthousiastelingen die door een loodzwaar modderparcours mochten ploeteren om de stiel te leren en de knokken om de medailles. Verdienstelijke prestatie van Niels, maar de opdracht leek me voorlopig nog te zwaar om al een rol van betekenis te kunnen spelen. In de "van-horen-zeggen" wetenschap dat de cross bij de vrouwen al een heel seizoen lang veel spannender was geweest dan bij de mannen wilde ik ook in de namiddag nog wel een uurtje uittrekken om te zien wat de dames er in de Valkenburgse blubber van terecht zouden brengen. En inderdaad, er viel wat te beleven. Een slippertje hier, een schuifpartij daar en een Amerikaanse veterane die het de uittredende kampioene nog lastiger maakte dan verwacht. Maar uiteindelijk een duidelijke overwinning, en dus toch geen "Cantje-boordje". Dat ik dan zondag ook nog de beloften zou bekijken en finaal zelfs een dik uur mee ging peddelen op de homeo met de heren-profs leek me niet geheel onlogisch. 

De ban was immers gebroken, en als ik dan toch iets doe mag het er heel af en toe ook wel eens een beetje over zijn. Een beetje...? Doe er maar een ferme schep bovenop, want dé belevenis van het weekend speelde zich voor mij af in Hoevenen. In de achterzaal van De Oude Brouwerij waren we bevoorrecht getuige van een heuse retro koers op rollen. Vriend voor het leven, Chocolatte Rudiman Jacques, organiseerde dit evenement voor het goede doel en om zijn inschrijvingspot voor deelname aan de 1000 km van Kom op tegen Kanker later dit jaar rond te krijgen. En of het hem gelukt is?! Als éénmansploeg zal hij er niet alleen zijn, maar al die anderen die ook de 4 x 250 km solo gaan afhaspelen zullen vast en zeker weten dat hij er ook is. Daar gaan een heel pak supporters voor zorgen. Zoveel als er zaterdagavond kwamen opdagen om mee te rijden of toe te kijken en vooral te consumeren. Alles voor het goede doel, allemaal voor Rudiman's team: Door Wilskracht Sterk. Wie hem nog wil steunen kan hiernaast klikken op de blauwe tekst en krijgt alle uitleg over zijn uitdaging/onderneming/actie. Los van al het WK-gedoe: Rudiman verdient een pluim en is mijn wereldkampioen. Een coureur met een gouden hart...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten