Meer reizen om te lezen...

Uit de wind, achter een stevige rug met bijhorend brede onderdelen: daar eindigde mijn vorig relaas. Niet zonder dat ik U had meegegeven en beloofd dat er nog andere dingen te melden waren over deze vakantie-uitstap. En aangezien beloofd nog steeds beloofd is... steek ik maar meteen van wal. Ik zou geen heer Polo wezen als het niet binnen de kortste keren over mijn leeservaringen zou gaan. Dus schotel ik U vandaag, na de gebruinde billenkoek op de flanken van de kale Ventoux-puist, een prentje voor van het door mij verorberd leesvoer tijdens onze Zuid-Franse escapade.

Het begon met De Bijbel voor ongelovigen. Voor mij dus, want sinds jaren heb ik ingeboet op de "heilige overtuiging" zodat daar niet veel meer van overblijft. Schoondochter Shanthi had mij deel 4 in handen gegeven,  in de stille hoop dat het bij Polo net zo goed zou aanslaan als bij Jan, haar papa. Guus Kuijer, ook  bekend van zijn kinderboeken, heeft er een handje van weg om tot en met de meest geladen thema's op een verteerbare wijze aan de man te brengen. Zo ook dit in drie hoofdstukken verdeelde verhaal over koning David en de splitsing van het Israëlische rijk. De vakantiemodus leek mij echter parten te spelen: uitlezen was er wel bij, maar het kostte moeite om de noodzakelijke focus aan te houden. Misschien iets om in  aparte schijven en met de nodige intervals te verorberen. Dat komt er nog wel van. 

Dan maar eentje dat ik op gevoel had meegenomen uit de Hobokense bibliotheek: Het herdersleven van James Rebanks. Een schot in de roos, voor mij althans. Non-fictionele levensfilosofie voor alledag en dan vooral tijdens een niet al te ver, maar wel weg van de wereld-vakantie. Geen flauwekul of zoetsappige vertellingen maar een unieke inkijk in het dagelijks bestaan en de achtergronden van het Noord-Engelse herdersleven in het Lake District. Wat een boek, met een aparte benadering en wat een beleving. Misschien wel wat te snel gelezen, maar het greep me erg aan. Op mijn kampeerstek, met uitzicht over beboste valleien en ruwe bergflanken: de perfecte locatie.

Weer helemaal anders was boek drie: Een man die Ove heet van Fredrik Backman. Een tragikomisch verhaal, fantasierijk en meeslepend. Jaren geleden schreef ik hier iets over een honderdjarige die uit het raam klom.... het is helemaal in die stijl. Af en toe een ietsje trager, wat me dan weer de gelegenheid gaf om sommige wendingen wat beter te overpeinzen. Een heel genietbaar boek, dat alleszins. Een ouwe, norse man. Maar absoluut onweerstaanbaar. Dank je, Shanthi. En al lezend vlogen de dagen voorbij.

Net toen het weer een bocht nam en we beslisten om vervroegd aan ons B&B-avontuur te beginnen pakte ik boek vier uit de tas: Enkele reis Corleone van Petra Reski. Ook eentje uit onze lokale 'bib', en net als die andere op goed geluk en zonder enige voorkennis meegenomen. De sluier die hier gelicht wordt van het maffioso-leven heeft mij grote ogen doen trekken. Maffia, comorra, ndrangheta... en dat niet alleen in het verarmde Zuid-Italië maar ook in het rijke noorden, en al even goed ingeburgerd en verankerd in Duitsland. Bij ons ook natuurlijk, en dan niet alleen in Luik en Charleroi maar zeker en vast in de  'koekenstad' waar de vele Italiaanse restaurants zorg moeten dragen voor de drugstrafiek vanuit de Antwerpse haven. Ik zeg zomaar iets, maar tijdens het lezen van dit boek kan ik niet anders dan die conclusie te trekken. Adembenemend: in deze context is de realiteit straffer dan de gekste fictie. Ik ben er nog niet helemaal uit, en dus sluit ik deze bijdrage af en begeef mij aan een afrondend potje maffia-lectuur. An offer we can't refuse....