Hebt U vorige week ook het bericht gelezen, gehoord of gezien over Thomas Thwaites, de Britse "Goatman"? Hij trachtte vorige zomer tijdelijk aan het jachtige leven te ontsnappen. Werk en hobby's, familie en vrienden - zowel echte als FB-varianten, WhatsApp, iMessage, Skype en andere aandacht- en tijdverslindende internetverslavingen, om van Pokémon Go dan nog te zwijgen. Dat alles kan een mens teveel worden. De ene volgt enkele yogasessies, een andere zoekt een camping op zonder wifi. Thomas gooide het over een andere en meer drastische boeg: hij trok de bergen in om als geit te leven tussen de andere geiten. Het leek mij een heel bizar verhaal, en zeker toen ik hoorde dat hij met dat project een Nobelprijs gewonnen had. Een IG Nobelprijs. Een parodie op de echte: een prijs voor onderzoek of projecten waar men eerst om moet lachen, maar die ook - en meestal later - aan het denken zetten. De naam alleen al: een woordspeling op de naam van de heer Alfred Nobel. Het voorvoegsel 'ig' ontkent wat er volgt, 'noble'. Dus ignoble, niet-nobel, gemeen gewoon, van lagere kwaliteit. Misschien wel te gek om los te lopen, maar er is er één die ze allebei gewonnen heeft. Andre Geim won in 2000 de IG Nobelprijs voor zijn 'levend zwevende kikker' en in 2010 kreeg hij de echte Nobelprijs Natuurkunde voor onderzoek naar de eigenschappen van grafeen. Toch denk ik dat het hele verhaal eerder past in een poging om de komkommerloze mediazomer toch nog op een luchtige wijze af te ronden. Voor alles is een eerste keer natuurlijk, maar had U al van de IG Nobelprijs gehoord...?
Zelf heb ik tijdens het afgelopen weekend nog maar eens de Handige Harry-trofee aan mezelf uitgereikt. Deel twee van de haag-battle kwam eraan, en het moest snel gaan. Niet teveel liguster op de vork en ook wat minder lopende meters, want er stond nog een fietstocht en een familiebezoek op het schema. Na een uurtje was het werk al goed opgeschoten, maar toen slaagde ik erin mijn stunt van enkele jaren geleden te herhalen: zelf de elektriciteitskabel door-gesnoeid. Daar komt heel wat herstelwerk bij kijken, en dat is gelukt (!). Vandaar dus mijn prijs...
Zelf heb ik tijdens het afgelopen weekend nog maar eens de Handige Harry-trofee aan mezelf uitgereikt. Deel twee van de haag-battle kwam eraan, en het moest snel gaan. Niet teveel liguster op de vork en ook wat minder lopende meters, want er stond nog een fietstocht en een familiebezoek op het schema. Na een uurtje was het werk al goed opgeschoten, maar toen slaagde ik erin mijn stunt van enkele jaren geleden te herhalen: zelf de elektriciteitskabel door-gesnoeid. Daar komt heel wat herstelwerk bij kijken, en dat is gelukt (!). Vandaar dus mijn prijs...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten