zaterdag 6 augustus 2016

Hoe dan ook : veel liever OS dan IS...

Hoe dan ook, veel tijd om weer op m'n plooi te komen ga of kan ik mezelf niet gunnen. Daags na onze terugkeer stonden we al paraat om Wouts dertiende te vieren en een paar casserols mosselen soldaat te maken. Perfecte culinaire keuze Frank, waarmee Molly Malone alle eer werd aangedaan. Op deze manier geef ik mezelf nog de gelegenheid om een fotoherinnering op te diepen en U allen een hemelse inkijk op ons Dublin-avontuur te gunnen. Wegens de zeer ingrijpende wegwerkzaamheden bij de vernieuwing van het tramnetwerk in de binnenstad werd de glanzende mosseldeerne enigszins aan de kant en in een verdomhoekje geschoven. Hoewel, aan haar zal het niet liggen: ze staat nog even stralend haar blinkende zelf te wezen als toen ik haar dik drie jaar geleden voor het eerst mocht aanschouwen. Aan de grauwe achtergrond wilde ik absoluut geen aandacht besteden. Zo dus... Met deze intro maak ik het mezelf natuurlijk niet makkelijk om de focus te behouden. Hoewel, de Olympische zondvloed zal mij er wel doorheen helpen. Even weg, en ik was die hele sportzomer 2016-affaire bijna vergeten. Maar nu weet ik het opnieuw: OS RIO 2016. Dat wordt de afkorting waar ik het de komende dagen mee ga doen. Een hele dag door, en een stuk van de nacht, kunnen we zappen dat het een lieve lust is. Hoeveel zenders eraan meedoen wil ik zelfs niet meer weten: het is een overdaad. Ondanks, of net door, mijn sportieve achtergrond vind ik het nu al van het goeie teveel: teveel sporten, teveel deelnemers, veel teveel bobo's en begeleiders, teveel uitzenduren... Het kan niet anders of dit moet tot een devaluatie van de sportieve kwaliteit en spankracht leiden. "Sport detox"-weekends, dat is de toekomst. OS RIO 2016:  wat gaan we ervan onthouden? Wat krijgt een plaats in mijn parate OS-geheugen? Welke spelen herinner ik mij spontaan, en waarom?

Zover was ik met mijn kladtekst toen ik na het avondeten toch even een stukje Canvas meepikte: wielrennen, de wegrit voor heren. Niet direct mijn favoriete sport, en al zeker niet na al de dopingperikelen en hulpmotorverhalen. Een half uur later wist ik echter dat 2016 ook in mijn Olympisch geheugen zou gegrift blijven. En hoe...? Greg Van Avermaet wint goud!!! Spannend koerske op een mij niet onbekend parcours, met de eindsprint vlak voor ons laatste hotel uit 2011... op de Avenida Atlántica in Copacabana. Fantastisch Greg!!! Jij op je alleentje hebt weer wielerkrediet opgebouwd.

En dan nu mijn Olympisch geheugen:
1908 Londen: toen de moderne marathon vlak voor het koninklijk balkon moest aankomen en op die manier net 42,195 km lang was. Van dan af was dat de standaard, en zo is het steeds gebleven. Tradities...
1920 Antwerpen:  ik dacht dat hier voor het eerst de vijf ringen als symbool werden gebruikt. En in het Olympisch stadion op het Kiel speelt tot nader order en als het stadsbestuur ermee akkoord gaat nog steeds 'den Beerschot' zijn belangrijke thuismatchen. 
1936 Berlijn: waar de Führer - herr Hitler - weigerde om superatleet Jesse Owens, de echte Übermensch, een hand te reiken na zijn zoveelste overwinning...
1960 Rome: de marathon van Abebe Bikila, op blote voeten. Die zag ik bij onze buren, Jeanne en Louis, op de zwart-wit televisie.
1968 Mexico City:   toen Bob Beamon  zijn onvoorstelbare 8,90 m sprong en de wereld blijkbaar even had stil gestaan. De moderne optische meetapparatuur van toen volstond niet, en dus moest men opnieuw overgaan tot handmatig meten. De official stak het veld over op zoek naar een rolmeter...
1972 München:  met de aanslag van de Zwarte September op het verblijf van de Israëlische delegatie, Every Brundidge die zei dat "The Games must go on" en die ene atleet die verder bleef trainen tijdens de rouwplechtigheid in het stadion...
1992 Barcelona:  toen voor de eerste en enige keer het echte Basketball Dreamteam USA aantrad op de spelen met Jordan, Magic, Ewing, Robinson, Bird, Pippen, Malona, Mullin, Stockton, Barkley, Drexler en enig college-speler Christian Latenter. Niks te maken met competitie: de gouden medailles lagen klaar, het was puur show en spektakel. De olympische globetrotters...

1 opmerking: