Into the Blue...

Een foto die het allemaal vertelt, meer dan de klassieke 1000 woorden. Thé Lau, de man die Blauw op de Scene zette. Zo blauw als dat van Yves Klein. Maar ook nog met woorden en muzikale klanken.
Lau - Klein... mooie combinatie?! Niet klein te krijgen.
Thé heeft deze week dan maar zelf zijn moment gekozen. Wat je niet kiest, de kanker, was hem al een hele tijd eerder in de nek gedraaid. Toch heeft ie daarop nog zijn gram kunnen halen: half jaartje extra. Optreden, zingen, schrijven, componeren en vechten. Leven! Mooi voorbeeld gegeven Thé. Bedankt, én voor je muziek. Die heb ik ook nog op een gekopieerd cassettebandje. Pure nostalgie...

Past misschien wel bij het boek dat hier laatst door mijn leeshanden ging. De film had ik al eerder (twee keer!) gezien. Nu dacht ik dat het tijd was om Krakauer's geschriften erop na te slaan en mij verder te verdiepen in de achtergronden van het Into the Wild-verhaal. Da's bij deze gelukt, maar niet van harte. Vind dat de schrijver niet zo'n vlotte pen heeft, en daarenboven is het een behoorlijk stroeve vertaling. Qua leesgenot is het zeker geen topper, maar als U eerst de film -die dat wel is- hebt bekeken dan lijkt het mij een haalbare kaart. Met dank aan Sean Penn voor de prachtige regie en Eddie Vedder voor de beklijvende muziek. Het worden weer drukke bij-kijk en -luisterdagen...

Daar heeft mijn maatje Johan L misschien geen tijd meer voor, nu hij zowat full-time assistent is van 'den Aantwaarep': Belgisch voetbalstamnummer 1 heeft er een kanjer van een Thé 2 bij !!
Of hoe alles toch weer in zijn plooi lijkt te vallen...